Rekod MX, atau rekod penukar mel, ialah sejenis rekod sumber dalam Sistem Nama Domain yang menentukan pelayan mel yang bertanggungjawab untuk menerima mesej e-mel bagi pihak domain penerima dan nilai keutamaan yang digunakan untuk mengutamakan penghantaran mel. Satu set rekod penukar mel bagi pihak domain menentukan cara e-mel harus dihalakan menggunakan Protokol Pemindahan Mel Mudah (SMTP).
Rekod MX: Gambaran Keseluruhan Teknologi
Rekod sumber ialah elemen maklumat utama Sistem Nama Domain (DNS). Mereka berbeza dalam pengenalan jenis (A, MX, NS) dan kelas DNS (Internet, CHAOS). Rekod mempunyai tarikh tamat tempoh (masa untuk hidup) ditetapkan kepada mereka, menunjukkan apabila maklumat yang mereka simpan mesti dikemas kini daripada pelayan nama yang berwibawa. Rekod sumber disusun dalam DNS berdasarkan e-mel penerima mereka FQDN (bahagian nama selepas simbol@).
Maklumat muatan rekod MX khusus ialah nama domain yang layak sepenuhnya bagi hos mel dan nilai keutamaan yang sepatutnya muncul terus dalam satu atau lebih rekod alamat. Apabila mesej e-mel dihantar Internet, ejen penghantar Mail Transfer Service (MTA) menanyakan Sistem Nama Domain untuk rekod MX untuk setiap domain penerima. Pertanyaan ini mengembalikan senarai hos pelayan pertukaran mel yang menerima mel masuk untuk domain ini. Ejen penghantar kemudiannya cuba mewujudkan sambungan SMTP.
Asas keutamaan
Dalam kes paling mudah, domain hanya boleh mempunyai satu pelayan mel. Contohnya, jika MTA mencari rekod MX for example.com dan pelayan DNS hanya membalas dengan mail.example.com dengan kiraan keutamaan 50, MTA akan cuba menghantar mel ke pelayan yang ditentukan. Dalam kes ini, nombor 50 boleh menjadi sebarang integer yang dibenarkan oleh spesifikasi SMTP. Tetapi apabila lebih daripada satu pelayan dikembalikan untuk permintaan MX, nombor keutamaan untuk setiap entri menentukan keutamaan relatif pelayan yang ditentukan. Apabila pelanggan jauh (biasanya pelayan mel lain) melakukan carian MX untuk nama domain, ia mendapat senarai pelayan dan nombor keutamaan mereka. Mana-mana pelayan dengan nombor keutamaan yang paling rendah hendaklah disemak pada mulanya. Untuk memastikan penghantaran mel yang boleh dipercayai, pelanggan SMTP mesti boleh menyemak setiap alamat yang sepadan dalam senarai ini supaya percubaan penghantaran berjaya.
Pengimbangan beban antara tatasusunan pelayan mel
Kaedah yang digunakan untuk memuatkan imbangan mel masuk merentas tatasusunan pelayan mesti mengembalikan nombor keutamaan yang sama untuk setiap pelayan dalam set. Apabila menentukan pelayan yang mempunyai keutamaan yang sama untuk menghantar mel, pengirim mesti merawak mereka untuk menyebarkan beban merentasi berbilang penukar mel untuk organisasi tertentu. Pelayan berbilang rumah dikendalikan secara berbeza, kerana sebarang rawak dianggap telah digunakan oleh pelayan nama. Ia terutamanya berkaitan dengan masalah penghalaan. Jenis pemuatan pelayan lain boleh diselesaikan menggunakan proksi SMTP.
Sandaran
Pelayan sasaran, iaitu, yang tahu cara menghantar peti mel pengguna yang sepadan, biasanya yang diutamakan. Pelayan keutamaan yang lebih rendah, dipanggil rekod MX siap sedia atau sekunder, biasanya menyimpan mesej dalam baris gilir sementara menunggu pelayan utama muncul. Jika kedua-dua pelayan berada dalam talian atau entah bagaimana bersambung antara satu sama lain, sandaran MX akan memajukan e-mel ke penukar mel utama. Sandaran bertindak sebagai peti besi.
Cara menyediakan rekod MX: keutamaan
Mel dihantar ke pelayan pertukaran dengan nombor keutamaan terendah (keutamaan tertinggi), jadi entri penukar mel yang digunakan untuk penghalaan harus mempunyai nombor keutamaan terendah, biasanya 0. Keutamaanmentakrifkan susunan pelayan harus dikaitkan (jika berbilang pelayan dengan keutamaan berbeza ditentukan). Pelayan dengan keutamaan tertinggi dan nombor keutamaan terendah akan disemak terlebih dahulu. Dalam rekod DNS, nombor keutamaan biasanya ditetapkan dan ditentukan.
Ralat persediaan
Salah tanggapan biasa tentang memesan keutamaan rekod MX domain ialah ia bertujuan untuk meningkatkan kemungkinan penghantaran mel. Walau bagaimanapun, hanya menggunakan berbilang entri dengan keutamaan yang sama memberikan manfaat ini.
Satu lagi salah tafsiran biasa bagi pesanan keutamaan MX ialah ia bertujuan untuk memberikan "failover" sekiranya berlaku lebihan beban pelayan. Walaupun ia boleh digunakan dengan cara ini, ia merupakan teknik pengurusan sumber yang lemah kerana ia sengaja mewujudkan kesesakan, tidak menggunakan sepenuhnya perkakasan yang tersedia dan tidak membenarkan rekod MX disemak. Menetapkan nilai yang sama kepada semua pelayan yang tersedia memberikan manfaat yang sama, boleh membantu mengelakkan situasi kesesakan dan dengan itu meningkatkan daya pemprosesan sistem dengan mengurangkan kependaman.
Pelog SMTP
Protokol SMTP mewujudkan rangkaian stor-dan-forward, dan jika pelayan mel domain berada di luar talian, pelayan penghantar memerlukan baris gilir mesej yang ditakdirkan untuk domain itu untuk mencuba lagi kemudian. Walau bagaimanapun, pelayan penghantaran ini tidak boleh dimaklumkan bahawa terdapat kini tersediapelayan domain yang berdiri sendiri dan hanya mengesan bahawa domain itu tersedia jika percubaan seterusnya dibuat semasa menghantar mesej tertunda.
Lengah antara masa pelayan domain masuk dalam talian dan apabila mesej belum selesai dihantar akhirnya boleh berlaku di mana-mana sahaja dari minit hingga beberapa hari, bergantung pada jadual cuba semula pelayan penghantaran. Masalahnya ialah sandaran unik yang layak untuk diselesaikan dan tidak membenarkan anda menyemak rekod MX domain.
